ทุเรียนแช่แข็ง: ทั้งหมดเกี่ยวกับการแปรรูป

ส่วนทุเรียนที่บริโภคได้มีเพียง 30% หรือหนึ่งในสามของทั้งผล อย่างไรก็ตามเปลือกและเมล็ดยังสามารถในไปใช้ประโยชน์ได้ เมล็ดสามารถทอดเหมือนขนมอื่นๆ แกลบสามารทำให้แห้งและใช้เป็นเชื้อเพลิงหรือปุ๋ยสำหรับต้นไม้ได้ การบริโภคตอนที่สดเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด ทุเรียนสามารถเก็บเกี่ยวได้เมื่อมีความสุกราวๆ 80-90% และมีอายุการเก็บได้นาน 5-10 วันก่อนบริโภค

หมอนทอง: ที่สุดของมาตรฐานของทุเรียนในอุตสาหกรรมทุเรียนในประเทศไทย

แม้ว่าจะมีสายพันธุ์ทุเรียนหลายร้อยสายพันธุ์ในประเทศไทยและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ แต่ก็มี 3 สายพันธุ์หลัก ๆ คือหมอนทอง ชะนี และ ก้านยาว
หมอนทอง ซึ่งมาจากหมอนทองคำในภาษาไทย น่าจะเป็นทุเรียนที่แพร่หลายมากที่สุดในประเทศไทย นอกจากนี้ยังเป็นพันธุ์ส่งออกทุเรียนที่มีชื่อเสียงมากที่สุด พวกมันมีขนาดใหญ่และลอกเม็ดออกง่าย และเมื่อเก็บเร็วเนื้อจะค่อนข้างสม่ำเสมอ คุณสมบัติเหล่านี้ล้วนมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการแกะ การหั่น เนื้อทุเรียนสดมากกว่า 400 ตัน เศษทุเรียนที่เกิดขึ้นจากทุเรียนหมอนทองนั้น มีขนาดใหญ่และบางส่วนมีขนาดเท่ากับของกระเป๋าถือของผู้หญิง
เนื่องจากการบริโภคทุเรียนที่เป็นที่นิยม เกษตรกรได้เพิ่มพื้นที่ปลูกทุเรียนเป็นสองเท่า ผลที่ตามมาที่หลีกเลี่ยงไม่ได้คือการตกต่ำในราคาทุเรียน สิ่งนี้จึงส่งเสริมให้คนแสวงสิ่งใหม่สำหรับทุเรียนโดยการพัฒนาผลิตภัณฑ์จากส่วนเกินของมัน เพื่อลดจำนวนทุเรียนที่มากเกินไป ทุเรียนบางครั้งถูกนำมาแปรรูปเป็น ทุเรียนแช่แข็ง ทุเรียนทอดกรอบแบบแผ่น เค้กทุเรียน ทุเรียนตากแห้ง ทุเรียนทอด ไอศกรีมทุเรียนและขนมหวานอื่นๆ ผลิตภัณฑ์ทุเรียนแปรรูปส่วนใหญ่จำหน่ายในตลาดภายในประเทศ ในขณะที่ทุเรียนแช่แข็งจะไม่เป็นที่นิยมในหมู่ผู้บริโภคในท้องถิ่น

ทุเรียนแช่แข็ง

ทุเรียนแช่แข็งเป็นสินค้าส่งออกที่ต้องการผลไม้ที่มีคุณภาพสูง ประเภทของทุเรียนแช่แข็งที่เป็นที่นิยม ได้แก่ หมอนทองไม่มีเม็ด และ ชะนีทั้งลูกหรือส่วนที่เป็นเนื้อ หมอนทองมักถูกแกะออกจากเม็ดและแช่แข็งเนื่องจากมีเนื้อที่ค่อนข้างหนาและแน่ ตลาดแช่แข็งที่ใหญ่ๆ ได้แก่ สหรัฐอเมริกา แคนาดา ออสเตรเลีย และ ยุโรป โดยที่ผู้บริโภคส่วนใหญ่ในประเทศเหล่านี้เป็นชาวเอเชีย

กระบวนการผลิต

วิธีการแช่แข็งที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดคือการแช่แข็งแบบ Individual Quick Freezing (IQF) เนื้อทุเรียนจะถูกแช่แข็งที่อุณหภูมิ -40 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 30-40 นาทีและจากนั้นจะถูกเก็บไว้ที่ -20 ถึง -25 องศาเซลเซียส ผลิตภัณฑ์สามารถเก็บได้เป็นปีโดยไม่มีผลต่อคุณภาพ

แรงจูงใจอื่น ๆ ในการพัฒนาผลิตภัณฑ์ทุเรียนคือ:

▪ พัฒนาผลิตภัณฑ์ให้มีมูลค่าเพิ่ม
▪ ยืดอายุการเก็บรักษาทุเรียน
▪ ขยายระยะเวลาการตลาด
▪ แก้ปัญหากลิ่น (ต่างจากทุเรียนสด ผลิตภัณฑ์จากทุเรียนสามารถขนส่งทางอากาศโดยไม่ทำให้เกิดกลิ่น)
▪ ลดต้นทุนการจัดส่ง (ผลิตภัณฑ์ทุเรียนบางชนิดมีน้ำหนักน้อยกว่าทุเรียนสด)